Voltzberg

Daar ben ik weer! Hopelijk hebben jullie mij niet gemist. Ik had vrijdag geen blog omdat ik vrijdag vroeg op tour ben gegaan en geen zin had om nog een blog te typen. Er was doordeweeks ook niet veel gebeurd. Dus jullie hebben niets gemist. De blog van vandaag zal erg lang zijn over dit weekend., dus bereid je voor!

We zouden met een groepje van 5 op tour gaan, maar we hadden verwacht dat we wel met wat meer zouden zijn, dit was niet het geval. We waren de enige vijf, dit was achteraf helemaal top! De tour begon met een busrit die drie uur duurde. De rit ging voor het grootste gedeelte over een onverharde weg met enorme kuilen. Dus we reden zigzaggend over de weg. Na drie uur kwamen we aan bij het dorpje 'Witagron'. Hier kregen we wat te eten en werden we opgehaald door Kenny, onze gids voor het weekend. Een hele aardige man. De volgende drie uur brachten we door in een boot. Dit was een hele chille boot, dus we hebben heerlijk kunnen relaxen en zonnen. Na een tijdje kwamen we aan bij een aantal rotsen en zandhopen en mochten we even afkoelen in het water. Niemand had natuurlijk haar bikini aan. Een aantal meiden kleedden zich snel om in de boot, maar daar had ik geen zin in, dus ik sprong het water in met bh en korte broek. Dat is al iets wat ik nooit zou doen, dus het weekend begon al goed. In de boot zaten ook twee Amsterdammers die ongeveer dezelfde tour deden als wij alleen dan via een andere organisatie. Ze hadden natuurlijk wat lekkers meegenomen uit Amsterdam. Ik had nog nooit zoiets gerookt, dus weer iets afgevinkt van mijn bucketlist. Bij aankomst werden we verwelkomt door een hele aardige man, Erik, de eigenaar van het verblijf. Het is erg moeilijk te omschrijven hoe het daar was. Er waren meerdere huisjes, een keuken, slaapplaats van andere bewoners, wc/douche ruimte en onze slaapplaats. Hier werden onze hangmatten opgehangen door een aardige jongen die voor Kenny werkt. We zijn die avond vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag zou heel zwaar worden, en OMG dat was het zeker. De ochtend begon met een heerlijk ontbijt. Rond 9 uur vertrokken we richting de Voltzberg, hier draaide de hele tour om. We zouden de Voltzberg gaan beklimmen. Voordat je deze kan beklimmen moet je eerst nog 8,5 kilometer door de jungle lopen. Dit klinkt niet ver, maar de jungle is niet een vlakke weg of een mooie pad. Je loopt constant op en af, over boomstronken, over riviertjes, door moeras. Dus toen we eenmaal bij de berg aankwamen was ik al helemaal gebroken, ik zweette op plekken waarvan ik niet eens wist dat je daar kon zweten. En toen moest ik die verdomde berg nog op. Ik liep samen met Sanne achteraan, omdat we beide wisten dat we niet zo snel als de rest zouden zijn. Ik heb er langer dan de rest over gedaan, ik moest mezelf toespreken om door de gaan, maar ik heb het gered en omg wat was ik blij dat ik boven was. Het was absoluut de moeite waard. Wat een uitzicht WAUW! Je kon rond je heen kijken en je zag overal jungle, zover als je kon kijken. Wat was dit een geweldige ervaring. We hebben natuurlijk een hoop foto's gemaakt, als bewijs dat we er allemaal waren. Hierna moesten we weer 8,5 kilometer terug door de jungle. Hier had ik zo geen zin in. We hebben op de terugweg gelukkig wel apen kunnen zien, dit maakte een hoop goed. Aan het einde van de verschrikkelijk lange tocht kwamen we aan bij een mini watervalletje. Hier zijn we met z'n alle meteen ingesprongen. Heerlijk om even af te koelen. Thuis was er weer heerlijk voor ons gekookt en we sloten de avond af met een aantal kaart spelletjes en een fles borgoe. 's Ochtends werd ik weer wakker in de hangmat, omg het is leuk om er in te chillen maar slapen is echt niet mijn ding. Doe mij maar gewoon een lekker bedje. We zijn deze dag nog naar de Moedervallen gegaan en daarna zouden we naar een ander eiland om daar de apen banaantjes te voeren. Je kon ervoor kiezen om naar dit eiland te gaan per boot of het water in te springen met zwemvest en je door de stroming mee te laten voeren. Dat heb ik natuurlijk gedaan! Dit was ook weer een superleuke ervaring. Toen ik in het water lag besefte ik pas hoe heerlijk stil en mooi het is in het binnenland. Ik wilde echt niet meer weg. Bij aankomst op het eiland bleek dat alle apen lagen te slapen en we ze dus niet konden voeren. Nog wel op de foto geweest met een dode piranha. Hier had ik zojuist tussen gezwommen, super eng eigenlijk! Hierna begon onze reis weer terug richting Paramaribo. Hoe dichter we weer richting de stad gingen, hoe meer ik weer terug naar het binnenland wilde gaan. Het was in ieder geval een geweldige trip die ik absoluut iedereen kan aanraden als je in Suriname bent!

De blog van vandaag is inderdaad heel erg laat, dit komt omdat ik al heel de week ziek ben. Er zal daarom vrijdag ook geen nieuwe blog zijn. Maandag waarschijnlijk weer wel!

Tot snel!